poniedziałek, 29 kwietnia 2013

Bioróżnorodność w lesie

Bioróżnorodnością możemy określić, zgodnie z Konwencją o różnorodności biologicznej uchwaloną w 1992 roku na Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro, zróżnicowanie wszystkich organizmów występujących w ekosystemach lądowych, morskich i słodkowodnych, jak i również w zespołach ekosystemów stanowiących ich części. Występuje ona na trzech poziomach organizacji przyrody: ekosystemowym, gatunkowym oraz genetycznym. 

Na stan różnorodności biologicznej Polski wpływ mają warunki fizyczno–geograficzne oraz nasilenie oddziaływania człowieka, zarówno te pozytywne  działania, w celu ochrony naszego naturalnego środowiska, jak i negatywne poprzez rozwój urbanizacji, przemysłu i rolnictwa. Polskę możemy zaliczyć do krajów o dużym bogactwie przyrodniczym, gdyż na jej terenach w dużym stopniu zachowane zostały naturalne występujące gatunki oraz zbiorowiska.

Las stanowi złożony zespół roślinności z przewagą drzew, o strukturze piętrowej wraz z organizmami, które zajmują różne nisze. Wszystkie elementy ożywione jak i te nieożywione powiązane są między sobą zależnościami - łączą się ze sobą tworząc całość, oddziałują na siebie i są uzależnione od siebie nawzajem. W naszym kraju lasy stanowią  łącznie okooło 28 % jego powierzchni. Pełnią one bardzo ważną rolę w prawidłowym obiegu materii i energii w środowisku. Las spełnia funkcje: wodochronne poprzez opóźnienie przenikania deszczu do podłoża lasu, co umożliwia stopniowe wchłanianie wody; glebochronne stanowiąc ochronę przed erozją wodną i wietrzeniem; zdrowotne związaną z wydzielaniem tlenu i pochłaniania dwutlenku węgla oraz innych szkodliwych substancji, które przenikają do atmosfery; społeczno-kulturową tworząc darmowe centrum turystyki i rekreacji.

Człowiek poprzez swoje nieodpowiedzialne zachowanie może stanowić poważne zagrożenie dla bioróżnorodności w lesie. Zła gospodarka leśna, polegająca na zasadzaniu lasów o składzie jednogatunkowym, jednowiekowym oraz jednopiętrowym powoduje to, iż są one mało odporne na choroby i szkodniki, bardziej podatne na złamania, wywrócenia związane z złymi warunkami pogodowymi, źle wpływają także na glebę, wypłukując z niej składniki pokarmowe. Coraz większe zmniejszanie się zwartych obszarów leśnych ma także wpływ na faunę i florę znajdującą się w ich obszarze - przestrzeń życiowa staje się za mała dla bytujących tam zwierząt, natomiast rośliny nie mogą się swobodnie krzyżować i tworzyć zróżnicowanego genetycznie potomstwa.

Zaśmiecanie lasu jest nagminnym zjawiskiem spotykanym w naszym społeczeństwie. Niejedno z nas podczas spaceru w lesie spotkało oprócz zadziwiającej przyrody, masę śmieci pochodzenia antropogenicznego. Stanowi to duże zagrożenie dla ekosystemu leśnego np. butelka zostawiona w lesie może stać się przyczyną pożaru, a inne śmieci stanowią źródło zanieczyszczenia gleby po przez długi rozkład oraz związki toksyczne, które są w nich zawarte. Człowiek na środowisko leśne wpływa również nie bezpośrednio- zanieczyszcza wodę i powietrze przez działalność rolniczą i przemysłową.

My jako ludzie korzystamy z dóbr jakie daje nam las, nie odwzajemniając mu się w żaden sposób, często działając na jego szkodę. Nie zdajemy sobie sprawy jak ciężko jest odbudować to co tak łatwo przez parę chwil potrafimy zniszczyć i jakie konsekwencje potrafią wyniknąć z być naszych nieodpowiedzialnych czynów. Dbajmy o lasy, by przyszłe pokolenia mogły się nimi cieszyć podczas spaceru a nie czytając o nich w książkach jako o dobrach utraconych przez złą działalność człowieka.

Joanna Ogrodnik
(studentka biologii, Wydział Biologii i Biotechnologii)

więcej o studenckiej akcji



piątek, 26 kwietnia 2013

Nowe zasady konkursu "Popularyzator nauki"

 

IX edycja konkursu "Popularyzator nauki" serwisu PAP Nauka w Polsce i MNiSW odbędzie się według nowego regulaminu. Uczeni nie będą już rywalizować z instytucjami naukowymi, a media z organizacjami pozarządowymi. Wyróżniona też zostanie popularyzacja w sieci.

W tym roku kategorii konkursowych będzie więcej. "Ciągle wzrasta zainteresowanie konkursem i jury dostaje z roku na rok coraz więcej zgłoszeń. To pokazało nam jak różnorodne osoby i instytucje zajmują się popularyzacją nauki i jak czasem trudno porównać ich dokonania" - mówi przewodniczący kapituły konkursu prezes Polskiej Akademii Nauk prof. Michał Kleiber.

Z dotychczasowych dwóch głównych kategorii konkursowych powstały cztery. Kategoria "naukowiec lub instytucja naukowa" została rozdzielona - oddzielnie rywalizować będą uczeni, a oddzielnie instytucje naukowe. Podobnie stało się z kategorią "dziennikarz, redakcja lub instytucja nienaukowa", z której powstały dwie kategorie: "media" oraz "instytucja pozanaukowa".

"W kategorii instytucje pozanaukowe mieszczą się różnego rodzaju organizacje, w tym fundacje zajmujące się upowszechnianiem wiedzy oraz np. stowarzyszenia organizujące festiwale i inne imprezy popularyzatorskie" - wyjaśnia redaktor prowadzący serwisów naukowych Polskiej Agencji Prasowej red. Tomasz Trzciński. Ich dotychczasowa rywalizacja z mediami powodowała, że jury musiało porównywać dorobek instytucji prowadzących zupełnie różną działalność. "Rozdzielenie tych dwóch kategorii sprawi, że decyzje jury staną się bardziej przejrzyste. Uważam też, że pomoże to wyrazić uznanie dla często mniejszych, lokalnych, ale bardzo cennych inicjatyw społecznych" - podkreśla.

W nowym regulaminie przewidziano możliwość przyznania trzech wyróżnień. Jedno z nich - za prezentację - było przyznawane również w poprzednich edycjach. Teraz jednak przyjmowane będą tylko te zgłoszenia, do których dołączone zostanie nagranie wideo prezentacji. Ma to pomóc jury, którego członkowie nie są w stanie odwiedzać wszystkich festiwali i imprez popularnonaukowych, a aby kompetentnie ocenić prezentację powinni zobaczyć ją na własne oczy. Przyjmowane będą zarówno profesjonalne filmy, jak i amatorskie nagrania dokumentujące, nawet wykonane telefonem komórkowym. Pozostałe wyróżnienia to nowość. Uhonorowani zostaną nimi popularyzatorzy działający w sieci oraz sponsorzy popularyzacji.


"Z wielu stron słyszymy, że internet to skarbnica wiedzy i wysypisko śmieci w jednym. Odsianie wartościowych treści od tych wątpliwej jakości i od zupełnych bzdur staje się coraz większym wyzwaniem. Dlatego apelujemy do wszystkich o zgłaszanie stron, blogów, filmików - wszystkiego co, ich zdaniem, pomaga zdobyć rzetelną wiedzę i poszerza nasze horyzonty" - mówi red. Trzciński. O tym, kto zdobędzie wyróżnienie, zdecydują internauci.

Drugie z nowych wyróżnień ma na celu podziękowanie dla sponsorów popularyzacji. Dzięki nim funkcjonuje wiele instytucji i inicjatyw, które bez pomocy finansowej nie mogłyby prowadzić działalności lub musiałyby robić to o wiele skromniej. Organizatorzy konkursu chcą pokazać, że sponsorowanie popularyzacji to mądry wybór, który przynosi wiele korzyści i zyskuje uznanie nie tylko bezpośrednich beneficjentów.

Zgodnie z nowym regulaminem zgłoszenie do konkursu Popularyzator Nauki chętni będą mogli wysłać wyłącznie pocztą elektroniczną. Formularz zgłoszeniowy zostanie opublikowany na stronie serwisu PAP Nauka w Polsce przed rozpoczęciem przyjmowania kandydatur. Prawdopodobnie stanie się to tuż po wakacjach, a przyjmowanie kandydatur rozpocznie się w połowie września. 

Przy okazji rozstrzygnięcia IX edycji konkursu, redakcja serwisu PAP Nauka w Polsce podtrzyma swoją tradycję przyznawania wyróżnień za wzorcową politykę informacyjną. To wyróżnienie poza konkursem, przyznawane przez zespół redakcyjny rzecznikom prasowym i osobom odpowiedzialnym za komunikację z mediami w instytucjach naukowych. Redakcja nie przyjmuje zgłoszeń kandydatur do tego wyróżnienia. "Doceniamy ludzi, którzy na co dzień współpracują z nami, przekazując najbardziej aktualne wyniki badań +swoich+ naukowców. Zasługą rzeczników jest też to, że w mediach pojawiają się eksperci, objaśniający odbiorcom nawet najtrudniejsze zagadnienia. Rzecznika przeważnie nie widać. Tymczasem pośredniczenie między światem dziennikarzy, a światem uczonych wymaga sporego talentu i niemałych umiejętności. Tym bardziej trzeba docenić tych, którzy robią to znakomicie. Oni stanowią wzór do naśladowania" - mówi redaktor prowadzący serwisów naukowych PAP.

Konkurs Popularyzator Nauki Serwisu PAP Nauka w Polsce jest najstarszym i najbardziej prestiżowym w Polsce konkursem, w którym nagradzani są uczeni, ludzie mediów, instytucje oraz społecznicy, których pasją jest dzielenie się wiedzą i odsłanianie tajemnic współczesnej nauki w sposób przystępny dla każdego. Pierwsza edycja konkursu odbyła się w 2005 r. Wśród dotychczasowych laureatów konkursu są: współtwórczyni Warszawskiego Festiwalu Nauki prof. Magdalena Fikus, Centrum Nauki Kopernik, autor telewizyjnych programów popularnonaukowych red. Wiktor Niedzicki, archeolog prof. Andrzej Kokowski, fizyk prof. Łukasz Turski i wielu innych wybitnych popularyzatorów.

Serwis Nauka w Polsce PAP
http://www.naukawpolsce.pap.pl/

Rękodzieło i rzemiosło artystyczne w Synagodze (Barczewo)


środa, 24 kwietnia 2013

EKO WSIE w Nikielkowie


Studenci Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie z Sołtysem oraz Radą Sołecką miejscowości Nikielkowo serdecznie zapraszają na akcję EKO WSIE.

Dlaczego EKO WSIE? WSIE bo celem akcji jest posprzątanie małej, niepozornej i coraz piękniejszej wsi Nikielkowo oraz jej okolic a akcję organizują studenci Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii (WSIiE). EKO bo przez naszą działalność chcemy pokazać, że studia to nie tylko siedzenie z nosem w książkach i mozolne przyswajanie wiedzy ale także wyrabianie świadomości ekologicznej oraz szeroko rozumiana pomoc środowisku naturalnemu.

Spotykamy się 18 maja o godz. 11.00 plac przed sklepikiem w Nikielkowie. Czas akcji 3-4 godziny Rada sołecka zapewnia worki i wywóz śmieci. Prosimy o zabranie ze sobą rękawic oraz dobrego humoru.

Serdecznie zapraszamy wszystkich, którzy chcą z nami zrobić coś dla pięknej podolsztyńskiej wsi, leży im na sercu czystość pięknych lasów jak też chcą się po prostu fajnie się pobawić w miłym towarzystwie. Po zakończeniu akcji ognisko i kiełbaski sponsorowane przez Radę sołecką inni sponsorzy mile widziani.

Monika Pająk

czwartek, 18 kwietnia 2013

Kindersztuba i wehikuł czasu

Olsztyński Wehikuł Czasu zaprasza na spotkanie z kindersztubą przed wiekami, czyli o bolesnym wychowaniu w dawnym Olsztynie.

Spotkanie w dniu 23 kwietnia o godz. 17.00 na olsztyńskim zamku.

wtorek, 16 kwietnia 2013

sobota, 13 kwietnia 2013

Biorefinery – Biobased Value Chains and Sustainable Development

“Biorefinery – Biobased Value Chains and Sustainable Development” 8-12 września 2013 r. Olsztyn-Kortowo.

Szacuje się, że duża część z ok. 2000 produktów rafinerii petrochemicznej będzie musiało w przyszłości znaleźć swoje odpowiedniki w produktach z surowców odnawialnych (biomateriały, biochemikalia, biopaliwa, bioenergia, itp.). Zakłada się także, że dojrzałe technologie tzw. zintegrowanej biorafinerii powstaną ok. 2030 r. i będą istotnym elementem nowego jakościowo rynku bio-produktów i usług, tzw. bio-gospodarki. Dlatego dzisiaj tematyka biorafinerii jest wyjątkowym wyzwaniem badawczym, ponieważ o przyszłym sukcesie zadecyduje synergia efektów badań interdyscyplinarnych w zakresie nauk biologicznych, technicznych, rolniczych, środowiskowych, ekonomicznych, społecznych, i innych.

Zapraszamy do współpracy, zgłaszania tematyki referatów lub posterów oraz promocję naszej konferencji za granicą. Więcej informacji o konferencji na stronie: http://www.ebp4.pl/

piątek, 12 kwietnia 2013

Wiosenne zastanawianie się nad życiem


Niejednokrotnie każdy z nas w swojej egzystencji spotkał się z pojęciem „życie”. Pojęcie to w swej istocie dotyczy każdego z nas. Bardzo często pojawia się w naszej codziennym trwaniu i albo traktujemy je jako coś normalnego i nie zastanawiamy się nad tym głębiej, albi i poddamy je odrobinie refleksji i dojdziemy do wniosku, iż nie jest to sprawa prosta i oczywista.

Wydaje mi się, że jest to temat niezwykle ważny w dzisiejszym świecie, w dobie dużego rozwoju nauki, myślenia, edukacji ludzi, postępie cywilizacyjnym. Niejednokrotnie spotykamy się z rozważaniem takich problemów jak eutanazja czy aborcja – jest to problem globalny, bo jakże często słyszymy ile państw boryka się z wprowadzeniem prawa słuszności eutanazji, czy aborcji. A wszystko to dotyczy właśnie zrozumienia: „czym jest życie”.

W zasadzie do tej pory nikt nie podał adekwatnej definicji życia. Możemy rozpatrywać czy jest to proces który kiedyś, wbrew rachunkowi prawdopodobieństwa zaskoczył gdzieś w Kosmosie i obecnie obserwujemy różne, ewoluujące jego odmiany? Czy po prostu przejaw materii, który w pewnym odstępie czasu zawiązuje się tutaj na Ziemi. W wielu dziedzinach nauk podjęto próbę ujawnienia istoty życia. Na podstawie obserwacji opisano różne jego przejawy, jednak nie uściślono samej istoty życia.

Poszukując wyjaśnienia owego zagadnienia natrafiłam na pracę prof. dr hab. Włodzimierza Sedlaka, twórcę bioelektroniki, który uznał, że życie jest zjawiskiem elektrycznym, sterowanym elektromagnetycznie - jest procesem fotonowym, sterowanym fononowo. Każde żywe stworzenie jest nie tylko ciałem, ale także istotą stworzoną z systemu niewidzialnych pól energetycznych, które oddziałują zarówno ze sobą, jak i z polami energetycznymi otoczenia. Wszechświat jest wypełniony tymi polami, a istota ludzka i każdy żywy organizm stanowi szczególne ich zagęszczenie. Życie samo w sobie ma naturę energetyczną i nasze współczesne wyobrażenie o nim jest, delikatnie mówiąc, po prostu prymitywne. Energetycznie jesteśmy związani z Naturą i Kosmosem, którego naturalne wibracje mają wpływ nie tylko na nasze samopoczucie fizyczne, emocjonalne i mentalne, ale także i na wzrost naszej świadomości (W. Sedlak, Na początku było jednak światło). Reasumując życie i świadomość mają jednakowe cechy. Ewolucja biosfery rozpoczęła się - według autora - już z chwilą narodzenia światła, a historia rozwoju człowieka rozumnego sięga tego świetlistego prapoczątku.

Wydaje mi się, że wizja istoty życia wg. twórcy bioelektroniki jest bardzo uduchowiona i irracjonalna. Pozbawiona „namacalnych” dowodów wyjaśniających sedno życia. Ale poniekąd mająca swoją słuszność i z pewnością rodzi element, który prowadzi do całości poznania istoty życia. – o ile umysł człowieka jest na tyle „rozbudowany” by tą istotę fenomenu życia ogarnąć. 

Uznałam, iż na tym etapie moich rozważań powinnam zwrócić się w stronę bardziej materialnego bytu, bardziej racjonalnej koncepcji życia. Idąc dalej, poszukując odnalazłam połączenie (syntezę) metody Kartezjańskiej z nauką holistyczną, która dała podwaliny do tego, że „całość” to coś więcej niż suma części, ale jej cechy są poznawalne na gruncie materialistycznym jeśli znamy własności części i sposób ich połączenia. Analizując powyższe stwierdzenie: cecha systemowa może powstać w wyniku odpowiedniego połączenia części, które same tej cechy nie mają. Cząsteczka czy organelle budujące organizmy sama żywa nie są. Żyją zawsze całe komórki lub wielokomórkowe organizmy. Należy więc domyślać się, że: życie jest cechą systemową, która pojawia się w wyniku specyficznej organizacji cząstek materialnych, które same żywe nie są.

Moje dalsze poszukiwania zmierzające ku zrozumieniu nurtującemu zagadnieniu doprowadziły mnie do artykułu, gdzie została przedstawiona współczesna cybernetyczna definicja życia, której twórcą jest prof. Bernard Korzeniowski. Według autor cybernetycznej definicji „Życie” to „Zespół sprzężeń zwrotnych ujemnych podporządkowanych nadrzędnemu sprzężeniu zwrotnemu dodatniemu” (http://wyborcza.pl/1,75476,522712.html#ixzz2O01VsA3k).   Ta niezwykle zwięzła, a jakże skomplikowana definicja, ujmuje życie, gdzie osobnik żywy to pewien system mechanizmów regulacyjnych mających na celu przetrwanie jak i powielanie samego siebie w największej liczbie kopii. Głównym zadaniem jest przetrwanie do momentu okresu rozrodczego a to z kolei pozwana na rozmnożenie się. Definicja ta głównie skupia się na mechanizmach regulacyjnych, inaczej mówiąc na celowości życia. Mało istotne w wyżej opisanym rozumieniu pojęcia „życie”, jest aspekt życia, materia z jakiej są zbudowane organizmy oraz ich termodynamika.

Czy tak rozumiane „życie” jest w pełni satysfakcjonujące, czy daje podwaliny do tego co będziemy uznawać za życie, a co wykluczymy i zepchniemy na margines istnienia.? Jest to sprawa niezwykle absorbująca i jakkolwiek odpowiemy na pytanie „czym jest życie?” to niekoniecznie będzie to odpowiedz w pełni zadowalająca. Niemniej jednak każdy z nas poddaje pewnej selekcji i zalicza albo do materii ożywionej bądź też nieożywionej.

Analizując wypowiedzi przedstawicieli różnych nauk, teorii zauważyłam iż jedni z nich szeregują życie jako kategorię uduchowioną, gdzie traktują to jako irracjonalny byt, inni z kolei szukają i rozkładają na najmniejsze części organizmy (komórki, części komórki itd.) doszukując się elementów ożywionych oraz gdzie to „ożywienie się kończy”, bądź też naukowców myślicieli, którzy ograniczają się do podstawowej celowości życia.

Rodzi się pytanie. Czy na podstawie tych wszystkich teorii jesteśmy jednoznacznie wskazać gdzie owe „życie” się zaczyna? Sprawa jakże codzienna a tak niezwykle trudna do wyjaśnienia, a nawet zrozumienia. Niejednokrotnie sama poddawałam mój umysł próbie uchwycenia istoty „życia” jednak jako laik w tej dziedzinie wysnułam iż każda teoria stworzona przez naukowców – badaczy ma w sobie pewną prawdę.

Myślę, że każdy człowiek ma „nieuściślone” rozumienie życia. Więc w pewien właściwy sobie sposób interpretuje owe pojęcie i klasyfikuje na istoty żywe i nieżywe. Brak szerokiej wiedzy biologicznej powoduje, iż osobiście naukowo nie jestem w stanie stworzyć wysublimowanej teorii życia. Niemniej jednak dla mnie życie – w odniesieniu do człowieka – zaczyna się w momencie zapłodnienia i zdecydowanie twierdzę , iż to nawet „najmniejsze życie” należy szanować i chronić. 

Anna Bober

czwartek, 4 kwietnia 2013

„Kobiece Impresje 2013” - Sztuka Kobiet w Dywitach


W powiecie olsztyńskim dużó ciekawych spotkań się odbywa. Tym razem zapraszamy na „Kobiece Impresje 2013” - Sztuka Kobiet w Dywitach, organizowane przez GOK w Dywitach.

Ruszyła V edycja Przeglądu Sztuki Nieprofesjonalnej Kobiet "KOBIECE IMPRESJE". Organizatorami Przeglądu są: Gminny Ośrodek Kultury w Dywitach, VI Oddział Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”.

Do uczestnictwa w Przeglądzie zapraszamy plastyczki-amatorki z terenu Powiatu Olsztyńskiego . Celem konkursu jest integracja środowisk plastycznych kobiet, wymiana doświadczeń i form pracy twórczej oraz wychwycenie nowych zjawisk i osobowości artystycznych. W Przeglądzie mogą wziąć udział wyłącznie pełnoletnie amatorki, które do dnia 12 kwietnia 2013r. dostarczą do GOK w Dywitach maksymalnie do dwóch prac (malarstwo, grafika, rysunek, kolaż).

Wystawa pokonkursowa odbędzie się dnia 23 kwietnia 2013r., o godzinie 17.00.

Regulamin oraz Karta Uczestnictwa do pobrania na www.gokdywity.eu

Dodatkowe informacje pod numerem telefonu 89 5120123.