Nauczanie podające dawno straciło swój monopol i uzasadnienie w edukacji. Poszukiwanie efektywnych sposobów nauczania zrodziło wiele sposobów pracy dydaktycznej, które aktywizują uczących się, zmuszają do samodzielnego myślenia dając podwaliny uczenia się głębokiego i refleksyjnego.
Mapy umysłowe (mind maps) Tonego Buzana, mapy konceptów (concept maps) Josefa Novaka, mapy idei (idea maps) Jemy Nast i wiele innych przestrzennych reprezentacji poznawczych stanowią grupę sposobów wizualizacji subiektywnego rozumienia danego zagadnienia, ilustrują wiedzę osobistą osoby w momencie jej tworzenia. W szerokim rozumieniu nielinearne sposoby notowania bądź zapisu struktury zagadnienia nazywane są mapami umysłowymi. Pod umowną nazwą mapy umysłowe rozumiemy wszystkie sposoby (odręczne, cyfrowe, proste, złożone itp.) pomagające w wizualizacji struktury zagadnienia.
Ich zróżnicowana forma powinna służyć celowi, jakim jest ułatwienie zrozumienia złożonego zagadnienia poprzez odwołanie się do funkcji prawej półkuli- przestrzeni, koloru, myślenia abstrakcyjnego, twórczego prezentowania zagadnień oraz ich organizowania w relacji do wiedzy uprzedniej.
Nielinearna forma zapisu notatki wymaga od twórców przekroczenia ograniczeń myślenia sekwencyjnego, odwagi ekspresji własnej wiedzy poprzez luźną, autorską formę. Daje poczucie zabawy i satysfakcji z pracy. Dla osób przywiązanych do tradycyjnej dydaktyki monologu, wykładu i ujednoliconego kontrolowania jest to sposób trudny do zaakceptowania. Są to sposoby z powodzeniem wykorzystywane w szeroko rozumianej edukacji dorosłych – w pracy szkoleniowej a także w pracy ze słuchaczami UTW.
Szczęśliwie jest w gronie dydaktyków akademickich i andragogów sporo nauczycieli z pasją, stawiających sobie zadanie nauczenia a nie nauczanie, szukających atrakcyjnych sposobów aktywizowania myślenia studentów i uczenia się refleksyjnego.
Głównym powodem zorganizowania konferencji jest popularyzacja sposobu pracy dydaktycznej, który skutecznie przyczynia się do aktywizacji uczących się, stwarza warunki do uczenia się głębokiego, oraz uatrakcyjnia naukę.
Celem naszej konferencji jest przedstawienie doświadczeń nauczycieli akademickich, oraz osób pracujących z dorosłymi, którzy wykorzystują we własnej pracy, jak i w pracy ze studentami mapy umysłowe bądź podobne formy przestrzennego zapisu struktury zagadnienia.
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych zagadnieniem do udziału w e-konferencji przy wykorzystaniu platformy Click meeting.
Przewidujemy referaty-prezentacje uczestników on-line zarówno o charakterze teoretycznym jak i przedstawiające praktykę wykorzystania tych technik w pracy akademickiej, przewidujemy także udział bierny- obserwowanie wystąpień on-line.
Planujemy publikację artykułów naukowych w recenzowanej monografii na prawach Creative commons zarówno czynnych uczestników jak i tych, którzy zainspirowani doświadczeniami prezentujących swe doświadczenia nauczycieli akademickich i nauczycieli dorosłych zgłoszą swoje artykuły do publikacji.
Komitet naukowy
prof. dr hab. Franciszek Bereźnicki, Wyższa Szkoła Humanistyczna TWP w Szczecinie
prof. dr hab. Wojciech Kojs, Wyższa Szkoła Biznesu w Dąbrowie Górniczej
dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. Uniwersytet Warmińsko Mazurski w Olsztynie
dr hab. Małgorzata Makiewicz, prof. Uniwersytet Szczeciński
dr hab. Anna Sajdak, Uniwersytet Jagielloński
dr hab. Ewa Skibińska, Uniwersytet Warszawski
Komitet organizacyjny:
dr Barbara Popiel
dr Jolanta Wróbel
mgr Marcin Zieliński
